Касе, ки ба шахсони атрофат ҳасуди мекунад дӯстат медорад. |
Барои ҳама хуб бош касе, ки фаҳмид ҳамеша канорат мемонад, касе ҳам ки нафаҳмид, рӯзе дилаш барои хубиҳоят танг хоҳад шуд. |
Роҳи маро дар шаби торик моҳ рушан кард, аммо ту эй моҳи ман, рӯзи рӯшани маро торик кардӣ. |
Зан ба нафаре ки дӯсташ намедорад, раҳм намекунад. |
Занатро дуруст интихоб кун, зеро 90%-и хушбахти ва бадбахти аз зан вобаста аст. |
Ту намехости дар зиндагии ман боши ва ман имрӯз туро табрик мекунам, зеро шахсе, ки девонавор дӯстат медошт дигар нест, ӯро ту худ кушти бо худписандиат. Имрӯз ман ба худ саҳифаи нави зиндагиамро оғоз кардам, дар саҳифаи навам намехоҳам касеро ҷой диҳам, зеро ҳар касеро дидаму ҷой дода бовар кардам оқибаташ худро беқадр кардаму тамом. Дигар аз ту чизе намехоҳам, хушбахт бош.... |
Зани солеҳа барои шавҳар меваи ҷаннат аст. |
Интихоби зан мисли интихоби китоб аст. Китобе ки ҷилди зебо дорад мардро ба худ мекашад, вале дарунаш хуб набошад то ба охир хонданаш хеле азоб мекашад. |
Дар болохона зиндаги кардан беҳ аст, аз оне ки дар хонаи шоҳона бо зани ҷанҷоли зиндаги куни. |
Рашки беҳуда макун, ёр, ки қурбони туям, |