Шеърҳои ошики

Ман аз он харгиз насузам, ки рафти аз барам, 
Он навозишхои дастонат гирифти аз сарам. 
Ман намегуям накарди рахм бар чашми тарам,
Аз чафохои ту бишкастааст, ин болу парам. 
Ман аз он сузам  ки чун дастат ба зулфам шона шуд, 
Ин дили гумрохи ман якбораги девона шуд, 
Мурги дил дар доми ту побанди обу дона шуд.
Тарк карда хонаашро окибат белона шуд. 
Бо ду зону назди ман афтоданат сузад маро,
Дар барам бо илтичо истоданат сузад маро.
Бо хазор афсона лаб бикшоданат сузад маро,
Аз китоби Ишк панде доданат сузад маро.