Шеърҳои ошики

Бо ҳусну ҷамоли хеш мафтун кардӣ,
В-аз дурии худ, дилам пур аз хун кардӣ.
Овора манам ба куйи ишқ аз пайи ту,
Як бор нигар ҳоли маро чун кардӣ.
Хун аз дилу аз чашм равон чашмаи об,
Ашки дили ман, чу руди Ҷайҳун кардӣ.
Аз шавқи висоли ту ки дилшод будам,
Дилдодаи худ бубин, ки маҳзун кардӣ.
Ту Лайлӣ будӣ дар раҳи қисамат, эй гул,
Дар ишқу вафо маро чу Маҷнун кардӣ.
Зебосанамо, ба ҷон харидори туям,
Бо ними нигаҳ маро, ту афсун кардӣ.
Ин мисраи мондагори Амриддинро бин,
Бо ҷилваи қоматат мавзун карди.