Шеърҳои ошики

Даруни хонаи дил макони ишқбозон аст,
Тамоми руҳу ҷони ман ба ёди зулфи ҷонон аст.
Яке дил ишқ мегуяд, яке танҳои меҷуяд,
На ман фармонравои дил, маро лек ӯ ба фармон аст.
Чи хушбахтӣ, чи бадбахтӣ, чи нокомист рохи ишк,
Чи доруи давобахше тамоми дардро дармон аст.
Зи сузи ишқ шаб гирям, сахар бо ишқ бархезам,
Чи созам бо дили ошиқ дарунаш пур зи армон аст .
Ҳама гӯянд эй Амриддин машав ошиқ, зи ишқ баркан,
Нахоҳам кард хилофи аҳд маро бо ишқ паймон аст.