Шеърҳои ошики

Ба ту сад меҳр овардам валекин,
Зи ту ман меҳрубониро надидам.
Шудам аз ишқи ту ман пиру хаста,
Дареғо,ки ҷавониро надидам.
Ба қадрам мераси афсӯс,ки рӯзе
Маро бе ту даруни гур монанд.
Биёи зору гирён лек набинӣ,
Ки чашмонат ба чашми кур монанд.
Зани фарёду гӯи,ки куҷо шуд,
Ҳамоне,ки як умр шайдои ман буд.
Чаро бе ман супоридед ба хокаш,
Ки он гумшудаам пайдои ман буд.
Вале афсӯс дигар аз ман садо нест,
Маро нола дигар сӯи Худо нест.
Туи гашта пушаймон рӯи қабрам,
Ба ҷони мурдаам ҳаргиз даво нест....****♥