Шеърҳои ошики

Лаънат ба касе хиёнати ёр кунад,
Ба ёри худаш чафои бисёр кунад.
Бо шахси дигар хушгуфтори карда,
Чун вакти ту омад дуруги бисёр кунад.

Ба гулҳои сари гӯши ту мирам,
Ба лабҳои ғазалнӯши ту мирам.
Биё андар канори Амриддин шав,
Ки шабҳое дар оғӯши ту мирам.

Ту танҳо касе будӣ,ки дар дилам хона кардӣ.
Сипас он хонаи дилро гирифти вайрона кардӣ.
Рафти аз ман дил буриди,бо гапи мардум намудӣ.
Намедонам чиҳо кардӣ,маро ту девона кардӣ.

Бо худ ахд бастам, ки туро бинам мегуям: 
- Аз ту дилгирам, вале туро дидам боз гуфтам бе ту мемирам

-Фикр кардам,ки бовафоӣ Вале афсус ғами ту,нисбати ту бовафотар будааст,ки то ҳол ҳамроҳам аст.