Шеърҳои ошики

Аз дили санги мазори ту садо чуям Падар,
Сабзаро буидаву бусида ман гуям Падар.
Ман бо умеде, ки бинам як назар руи туро,
Ку ба ку мегардаму хар лахза мегуям Падар,
Дар кадом оина бинам кадди дилчуи Падар,
Аз ки гирам, аз кучо ман нусхаи руи Падар?
Шаб ба суи Кахкашон мурги дилам пар мекашад,
То бубинам лахзае чашми сухангуи Падар.
Химмат, эй абри гузар, ту руи шахболат бубар,
Нам-нами ашки чигарсузи маро суи Падар.
Дили ман дар бару руи ту бубандад, ки хёнат пешаро
намеписандад ба ту одад намудам Падарчон аз чи
донам яке душман ба холи ман нахандад.