Аҷоиб дунё нафареро дӯст медори бо дигаре зиндаги мекунад. |
Қалби ман метавонад тапиданро фаромӯш кунад, аммо дӯст доштани туро ҳаргиз. |
Касоне ки таркам кард чанд рӯзе ғусса бихурдам вале баъд аз чанд рӯз тавре зиндаги кардам ки вақте маро мебинад, дубора ҳаваси бо ман буданро мекунад. |
Касе ки туро дӯст медорад ҳама вақт фурсат ёфта ба ту занг мезанад ё менависад ки нигаронат ҳастам куҷои. |
Ҳама чумларо ба рӯят гуфта тавонистам, аммо ба ҷуз як ҷумлаи асоси; "Ман туро дӯст медорам! |
Азизам бигузор ин чашмоне ки дидини ту орзуяш ҳаст кӯр шавад, агар ҷои ту дигареро дидан бихоҳад. |
Агар будани ман ба ту азоб бошад пас ман меравам набуданамро ба ту тӯҳфа мекунам, зеро туро озор додан намехоҳам. |
Номаамро кур карди аз барои чи бигу?
Дарди қалбам зур карди аз барои чи бигу?
Гуфта буди ман ба ҷоми ҳастият бошам шакар.
Ҳастиямро шур карди аз барои чи бигӯ? |
Дилам хоб асту бедораш насозед,
Ба дарди бевафои зораш насозед.
Зи ғамҳои ҷаҳон бемор гаштааст,
Дубора зору афгораш насозед. |
Модар - модар, қадри ту қиммат бошад.
Хар гуфтаи ту ҳазор хикмат бошад.
Модар, ту биҳиштию манам меваи ту.
Боғи дили ту чун гули чаннат бошад. |
Ба ман гуфтанд ӯ рафт акнун осуда зиндаги кун, аммо касе нафаҳмид ки осудагии зиндагиям ӯ буд. |
Баъзе вақтҳо рӯзгор, як тавре месузонад, ки ҳазор нафар наметавонанд хомушат кунанд. Баъзе вақтҳо ҳам тавре хомушат мекунад, ки ҳазор нафар наметавонанд равшанат кунанд. |
Рафтанатро ҳис накардам то он замоне ки рафти.
Чун фикр мекардам ки ин ҳам шухи аст.
Охир ту мегуфти меравам, аммо боз шухи гуфта бармегашти, кош ин маротиб низ шухи мебуд. |
Бори гарони зиндагӣ рӯзе ниҳонат мекунад.
Аз барги гул зеботари фардо хазонат мекунад. |
|
