Шеърҳои ошики

Туро ишқи аввал гуфтам дареғо.
Бароят инқадар сухтам дареғо.
Шаби танҳоӣ баҳри дидани ту.
Ба худ шеру ғазал гуфтам дареғо.

Шахси дӯстдоштаатро озод бигузор вақте аз қисмати ту бошад бар мегардад агар не бидон аз аввал ӯ моли ту набуд.

Бароят хело гуфтаниҳое доштам аммо вақте ки мебинам, канори дигаре ҳастӣ медонам, ки нагуфтанам бароям беҳтар аст.

Шаб буду, шамъ буду, ман будаму ғам,
Шаб рафту, шамъ сухту, ман мондаму ғам.

Иштибоҳ накун!
 Дур ё наздик будани одамҳо ба фосилаашон бо ту нест.
 Наздиктарин одам ба ту касест, ки аз дуртарин фосила суроғат кунад, ҳатто бо як "тамос"...