Борону муҳаббат- ҳарду хотирангез хастанд аммо фарқашон ин аст, ки дар борон ҷисм тар мешавад дар муҳаббат чашм... |
Рафтанатро хеч сабаб нест пас чаро рафти зи ман.
Баъди рафтан аз мухаббат ёр дигар харфе мазан. |
Маро бегона медони ба худ, эй ошнои дил,
Вале ман бе ту оламро, ба худ бегона медонам. |
Ҳамеша он чиро ки дар бораи ман медонӣ бовар кун на он чиро ки пушти сари ман шунидаӣ... |
Зиндагӣ саҳнаеро мемондааст, ки хар яки мо гоҳу бегоҳ тарки ин саҳна мекардаем... |
Он ситорае мешавам ки...
Ту хар шаб бохавас нигохаш мекуни...
Аммо дастат ба У намерасад... |
Он кадар пеши хама аз хубихоят гуфтам, ки вахте сурогашро мегиранд шарм медорам бигуям танхоям гузошти... |
Занеро ки ту дӯст медорӣ барои ту ҳеҷгоҳ пир нахоҳад шуд... |
Ҳар қадар дар бораи ту фикр мекунам хамон қадар пазмонат мешавам... |
Чиқадар хубанд одамҳое, ки вақте ҳамроҳашон дарди дил мекуни лозим нест дар охири сухан бигуи:
"Ин гапҳо байни худамон"... |
Одамонро чи кадаре хурмат куни ба боло бардори дар назарашон хамон кадар хурд метоби... |
Касеки туро дуст медорад хамеша нигаронат хаст ба хотири хамин бештар аз оне ки бигуяд дустат дорам хамеша мегуяд ки худатро эхтиёт кун . |
Эй сабр аз ман дур шав бо ту надорам кор ман,
Эй ишқ ман бо худ бубар бо дил надорам кор ман .
Ман Амриддини бе касам ёро био дастам бигир.
Эй ғам дилам танӽо намон бо меӽр надорам кор ман, |
Барои гиря кардан ашк надорам.
Бирав бо дигарон ман рашк надорам.
Бирав бо дигарон ту рӯ ба рӯ шин,
Барои диданат ман чашм надорам. |
Дар зиндагӣ сӯзам ҳанӯз як одами дилсӯз нест, Он кӣ маро дилсӯз буд, охир чаро имрӯз нест. |
Он кадар танхои танхоям ки танхои ба танхоии ман дорад хавас. |
Имруз чунон зиндаги кун, ки нафароне, ки дируз аз ту руй гардонданд, интизори дидорат бошанд. |
Ба анчомам дигар огоз наояд.
Зи хар куху дарахт овоз наоят.
Бахори рафта боз ояд эй гул.
Чавонихой рафта боз наояд. |
Нагузор касе бифахмад дард дори чун хама намакдон ба даст мунтазиранд то болои захмхоят намак бипошанд. |
Бирафтию басе ҳолам табоҳ шуд ,
Даруни синаам лабрези "оҳ" шуд ,
Марав аз назди ман ей ёри ширин.
Ки рӯзи равшан дар чашмам сиёҳ шуд. |
Ба волидайни худ беҳисоб муҳаббат кунед!
Гоҳе мо онқадар машғули бузург шудан ҳастем, ки фаромуш мекунем онҳо дар ҳоли пир шудан ҳастанд ... |
Аз ҳама бузургтарин ва боқудраттарин душмани инсон ин хотираҳояш аст.
Вақте хоҳад механдонад,
Вақте хоҳад мегирёнад... |
Ҳама шаб бо дили девонаи худ дар ҳарфам,
Чи кунам ҷуз дили девонаи худ номваре нест маро. |
Фақат вонамуд мекунам, ки хубам.
Чун бад буданам барои ҳеҷ кас муҳим нест. |
Кош сазои танҳо гузоштан "Марг "мебуд!!!
Он вақт хама аз тарси ҷонаш касеро танҳо намегузошт... |
Хело вақт шуд одат кардам, ки ба касе одат накунам.
Чун баъзеҳо бо тамоми вуҷудашон бевуҷуданд. |
Ҳеҷ диле бе баҳона наметапад...
---Ва ё диле бе дил аст, бе баҳона метапад. |
Мегуянд:
Худованд чизҳои зиёд дусташ дори аз ту мегирад, то имтиҳонат кунад.
Э кош дустат намедоштам. |
Ғамгинам мисли паррандае, ки дари қафасаш боз асту аммо ҷои барои рафтан надорад... |
Муҳим нест бузурги ё кучак...
Муҳим ин аст, ки онқадар Мард боши ваъдае, ки доди амали куни.
Вагарна аз даҳони ҳар номарде сухани "ДУСТАТ ДОРАМ" меояд!!! |
Ҳар коре мехоҳед бикуненд, вале бо дили одамони содда, ки зуд ошик мешаванду дил мебанданд, наздик нашавед чун нобудашон мекунед. |
Бояд касе бошад...
Вақте нигоҳаш мекуни, ҳис куни қафаси синаат барои нигоҳ доштани қалбат хело кучак аст. |
Ҳамаи одамҳо монанди "МОҲ "ҳастанд, қисмати торикии худро доранд, ки ҳаргиз ба касе нишон намедиҳанд. |
Хуш ба ҳоли онҳое, ки ба аҳди худ содиқ истодаанд...
Муҳаббат ҷуръат мехоҳад на ҷудои!!! |
Надонистам, ки баъди рафтани ту,
Баҳорамро хазоне интизор аст.
Надонистам, ки баъди рафтани ту,
Дили дардманди ман, танҳову зор аст.
Надонистам, ки баъди рафтани ту,
Гузаргоҳи дили маҳзуни тор.
Надонистам, ки баъди рафтани ту,
Ғаму ғусса ба бозуям шавад бор.
Надонистам, ки баъди рафтани ту,
Ҷавониям ба пири мерасад зуд.
Надонистам, ки баъди рафтани ту,
Хамесузам зи ғам, ҳам мекунам дуд.
Вале ту рафтаи, рафти охири кор,
Дили ранҷури ман дигар майёзор.
Мазан теғи ҷафоятро бар дили ман,
Макун бори ҷафо бар борзуям бор. |
Як рузҳое ҳис мекунам барои касе муҳим нестам...
---Чи рузҳое???
Якшанбе;
Душанбе;
Сешанбе;
Чоршанбе;
Панҷшанбе;
Ҷумъа;
Шанбе;
Хело бад аст, дар ин рузҳо касеро надошта боши, ки даркат кунад... |
Агар бихоҳем дар дунё дуруғҳоро дуст надорем, бояд танҳо зиндаги кунем. |
Хотираҳо шумо аз хоб бедор шудед???
Хоб кучо шуд?
Тамоми шаб хоб накарда будам!
Чи шуд?
---Магар борон борид?
Ғаму гусса магар фикре доштед?
На чизе набуд!
Танҳо ба садои борон гуш андохтам.
Имрузҳо аз мардумон дида боронро гуш кардан бехтар аст! |
Замоне буд, мо барои якҷой шудани ҳамдигар кушиш мекардем...
Ва ҳоло бошад дури меҷуем!!! |
Ҷудои на аз фосилаҳост ва на аз раҳои...
Ҷудои онҷост, ки ту дигар аз гуфтан ҳарфи дилат даст мекаши... |
Агар як руз аз ман бипурсанд:
---Қавитарин занони дунё чи касоне ҳастанд???
Ҷавоб хоҳам дод!
---Заноне, ки танҳоиро ёд гирифтаанд!!! |
Нозамро ба чашми ёр, ки тира нигоҳро,
Беҷо ҳадя накарду ба қалбам нишона зад! |
Инсонҳои бузург ду дил доранд:
Диле, ки дард мекашаду пинҳон аст;
Ва диле, ки механдад, ошкоро аст. |
ХАСТААМ...
Ҳама мегуянд куҳ канди???
Касе намедонад, ки дил кандам!!!
Аз касе, ки куҳам буд!!! |
Ту аввалин нафаре ҳасти, ки охирин бор аз таҳти дил " ОШИҚ " - ат шудам!!! |
"Ишқ яъне бо ту будан"
Ман ҳамеша сухтам...
Як руз дили дунё бар ман насухт... |
Рузе дар фироқи ту ҷигарам месухт.
Дар ойина ба худам нигоҳ кардаму гуфтам:
"НОУМЕД МАШАВ УМРИ ТУ ДАР ПЕШ АСТ".
Вале пур аз ғам!!! |
Ёди ту аз сари ман ҳеҷ наравад,
Ёди ту чун биравад, ҷон биравад. |
Ман ошиқи шайдоям, фарёди дилам бишнав,
Дилдодаву танҳоям, фарёди дилам бишнав.
Дар куйи ғамат эй гул,афтода парешонам,
Дар бистари ғамҳоям, фарёди дилам бишнав.
Як бор суроғам кун, аз баҳри Худо охир,
Бе ту ба сухан наоям, фарёди дилам бишнав. |
Инсонҳо зуд пушаймон мешаванд;
Гоҳе аз гуфтаҳояшон;
Гоҳе аз ногуфтаҳояшон; |
Ба оҳанги дилат боре садо кардам нафаҳмиди,
Ба он чашми зебоят нигоҳ кардам нафаҳмиди.
Сари роҳат нишастам ба умеди як нигоҳи ту,
Диламро дар ғамат обу адо кардам нафаҳмиди.
Мани миски надорам тоқати ҷудои ишқи ту,
Туро аз байни хубруён ҷудо кардам нафаҳмиди.
Дар оташ хонаи ишқат набуд ҷое барои ман,
Ба ҳар як тори муят ҷонфидо кардам нафаҳмиди. |
Вақте як духтар мегуяд;
Ҳамаи писарон шабеҳи ҳам ҳастанд.
Маънои онро надорад, ки ҳамаи писарҳоро имтиҳон кардааст, балки аз касе зарба хурдааст, ки дигарон ба назарашон чунин менамоянд. |
Бадтарин фаромушии...
Ба мағозаи гул фуруши биравию гул бигири.
Аммо баъд ёдат биёд.
Азизе надори барояш бидиҳи! |
Ману шаб ошиқи хилватсароем,
Ду ошиқ маст дар зикри Худоем.
Худо дода ба мо вақти муносиб,
Ба даргоҳаш ҳама охир гадоем. |
|
