Шеърҳои ошики

То садои дилат ба садои дилам бар нахурад, даркам намекуни!

Мехохам, ки охирин нигохамро ба чашмони ту бидузам.
Чашмонам бигуянд:
 ---Умре дигареро дидаам вале рохи туро поидаам!!!

То замоне Султони дилат Худост, касе наметавонад дилхушихоятро вайрон кунад!

Лахзахоеро тай кардему то ба хушбахти бирасем.
Аммо вакте расидем лахзахои хушбахти хамон лахзахое буд, ки гузашт.

Ба вайронаи калбам нигаристаму гуфтам:
Оё чое ободе дори, ки у шояд баргардад?
Гуфт: Вайронаи Калбамро танхо у обод карда метавонад на касе дигар!!!

Одамхо меоянду мераванд.
Хар касе омад, чизе барои ту меоранд.
Ва хар касе аз ту бирафт чизе бо худ мебарад.

Хайронам...
  Вакте ду нафар хамдигарро хело зиёд дуст медоранд,чи тавр мисли ду душман боз якдигарро озор медиханд.

Биё ханда бар ту медихам ман,
Гули зебанда бар ту медихам ман.
Гулу ханда аз ман нахохи,
Диламро бар ту канда медихам ман.

Ту чашмони ман хасти!
Хар чиро ки факат  мебинам, туро ба ёд меорам...