Назди ҳамсар дар бораи занҳои бегона ҳарф мазан, зеро зан соҳиби часорат мегардад, ки оиди мардҳои бегона ҳарф занад. |
Инсон хатоҳояшро дар вақти хурсанд буданаш не, дар вақти ғамгин буданаш мефаҳмад... |
Тавре суҳбат кун, ки дигарон ошиқи гӯш кардан ба ҳарфҳоят бошанд.
Тавре гӯш кун, ки дигарон ошиқи ҳарф задан бо ту бошанд. |
Касеро дӯст дошта бош, ки вайронаи қалби туро ба сад ободӣ дигар нафурӯшад... |
Дар зиндагии хар кас, як нафаре хаст, ки хеч гох фаромуш намешавад... |
Ёди ту дорам ба сар, гирёну зорам то ба кай.
Ишки ту дорам ба дил, обу адоям то ба кай.
Ту зи ман дар рохи дуре монда бо чашмони тар.
Ман ба дидори рухат охир гадоям то ба кай. |
Максуди дили маро дигар хамто нест,
Хар ошики пок мисли ман шайдо нест.
Хохам, ки дилам кушода мардум хонад,
Донандаи он дар ин чахон пайдо нест. |
Бо хар ки расиди , хамдами чом нашав,
Хар кас, ки туро лутф кунад, ром машав.
Чандон нашави нарм, ки аз худ мони,
Аз доду надоди бахт ноком машав. |
Ҳатто агар дилат ҳам бишканад саратро боло бигир, гиря накун, дод мазан , қасос нагир, инро фаромуш накун , ки шикастадилон низ ХУДО доранд. |
Мичгон пури ашку дидагонат пури нам,
Ашкат бикушад марову на оташи гам.
Дар рўи замин бе ту маро танхоист,
Бех он, ки равам ба осмон хона занам. |
Оромгахам канори кишлоки шумост,
Аз бахри ту мефавтаму чашмат ба кучост.
Кабрам бигузар, ба дида мол аз хокам.
Хоки сари кабри ман ба чашми ту давост. |
Эй кош, бидидаме, ки ман кистаме?
Гар муқбилам, осудаву хуш зистаме.
Саргашта ба олам аз пайи чистаме?
В-арна ба ҳазор дида бигристаме! |
Ман он ҳасрате, ки аз ту ба дилам боқи мондааст, пеши Худо арз кунам бидон, ки ту дар ин дунё хушбахтиро нахоҳи дид.... |
|
