Шеърҳои ошики

Мухим он,нест ки дустон дастам бигиранд.
Мухим онаст,ки дустон пешпоям надиханд!

Зохир накунам пеши ракибон алами дил.
Бо мардуми бегам натавон гуфт гами дил.

Бо умеде гуфтамат шоме биё бар хонаам.
Захр ханде карда гуфти шоми маргат меравам.

Аз ин оҳиста рафтанҳо, в-аз ин баргашта диданҳо,
Туро ҷоно азизе дар қафо будаст донистам...

Тавре зиндагӣ кун, ки агар касе пушти сарат бадгуи кард, дигарон бовар накунанд.

Сахт аст, ки дунёят як нафар бошад ва ту ҳамон як нафарро надошта бошӣ....

Дар даруни ҳар инсоне инсони дигарест, ки ту ӯро намешиноси....

Рузе зиндагиатон босуръат аз муқобили чашмхоятон хохад гузашт.
Пас тавре зиндаги кунед,ки арзиши тамошоро дошта бошад!

Ҳазрати Яъқуб ёдам дода аст, ки дилбарат вақте канорат нест, кур будан беҳтар аст....

Ҳамеша талхтарин лаҳзаҳоро касе месозад, ки беҳтарин лаҳзаҳоро бо ӯ доштӣ....

Дишаб ки борон борид, хостам суроғатро бигирам аммо медонистам, ки ин дафаҳам пайдоят кунам зери чатри дигаронӣ.