Ман аз зиндон наметарсам ки зиндон чои мардон аст.
Ман аз дунё метарсам ки номарди фаровон аст. |
Зиндагӣ охир ба гурам мебарад,
Гар намехоҳам базурам мебарад.
Розию норози дар чанги аҷал,
Чун уқобе роҳи дурам мебарад. |
Рузхои рафтаро пеши назар меоварам,
Хар шабе бо сад алам аз хоб бедор мешавам.
Инкадар сузу гудозам медихад такдир маро,
Нола аз каьри дилам пар пар занад бар дурихо. |
Эй бо ишкат дилам умре бисухту пора шуд.
Тавбаи дустдорият кардам вале бозхам нашуд.
Дафтари дил аз хатои ишки ту хуршед гашт.
Лек дар калби ту мехре нисбати ман пайдо нашуд. |
Як гуле аз гулшани боги чахон гум кардаам.
Булбули мастам ки рохи равон гумкардаам.
Гунчаи нашукуфтаам рафт аз чахон ба сад алам.
Зи он бигирям дустон ному нишон гум кардаам.
Дустон хун шуд дилам дар гусаи дарди фирок.
Оху во вайло ки ман рухи равон гум кардаам. |
Биёӣ, ханда бар ту медиҳам ман,
Гули зебанда бар ту медиҳам ман,
Гулу ханда агар аз ман нахоҳӣ.
Диламро канда бар ту медиҳам ман. |
Зи такдират чи меноли, ба кадри зиндагони рас,
Марезон ашки чашматро ба пеши хар касу нокас. |
Чононаи ман калби маро об макун.
Бо дарду гами дилат ту бехоб макун.
Як дил дорам, ки он барои ту бувад.
Пас ин дили ман фигору зардоб макун |
Ин дил чи дилест, табиб надорад.
Бемори ту аст хабиб надорад.
Ёрон ёрон даво ба калбаш бикунед.
Дилдода манам насиб надорад. |
Мехри ман бар ту, азизам, заррае хам кам нашуд,
Бар ғаму дарди дилам чуз ту касе малхам нашуд,
Хамчу борон ашки хасрат мечакад аз дидаам,
Лек афсус аз бароям чашми ту пурнам нашуд. |
Агар дустат намедоштам нигохад ман намекардам,
Агар ошик намебудам сухан бар ту намегуфтам.
Агар дар олами фони хамеша дар барам боши,
3и Аллохи яктоям дигар чизе намехохам. |
Хеле душвор аст вакте дилат пур аз дарду гамхост, лекин дар лабонат ханда хаст. Хандае ки никоби дарду гамхо шудааст ва хечкас онро дида наметавонад, Ба чуз Аллох. ان الله مع الصابرين ❤ |
Пире гуфт :агар хоҳи ҷавон бимони дарди дилатро ба касе бигу, ки дусташ дори ва дустат дорад! Гуфтам пас ту чаро пир шуди? -Хандид ва гуфт: дусташ медоштам вале дустам надошт. |
Ин дил, ки дарид духтан осон набувад,
Гуи ба забон ишк лек осон набувад,
Гар канд гуи дахон нагардад ширин,
Дар оташи ишк сухтан осон набувад. |
Харгиз эхсоси дард ва захматро ба дустат магу !
Рузе , ки аз Ту меранчад чои захматро медонад, ба ончо зарба мезанад. |
|
