Шеърҳои ошики

Кафши кудакеро дарё бурд... Кудак руи соҳил навишт: Дарёи дузд. Дуртар аз у марде, ки аз дарё сайди хубе бардошта буд, навишт: Дарёи саховатманд. Модаре, ки фарзандаш ғарқ шуда буд, навишт: Дарёи қотил. Пирамарде, ки марворид ба даст оварда буд, навишт: Дарёи бахшанда. Мавҷ навиштаҳоро шуст. Дарё ором гуфт: Ба қазовати дигарон бовар макун! Агар мехоҳи дарё боши, бар ончи гузашт, ончи шикаст, ончи нашуд ҳасрат махур. Зиндаги агар осон мебуд, бо гиря оғоз намешуд

Ба гули офтобпараст гуфтам. Чаро шабона саратро ба поён мекуни? Гуфт- шабона Ситора ба суям чашмак мезанад намехохам ба Офтоб хиёнат кунам.

Тифлаки ширинсухан аз модари худ пурсид: - Модарчон, агар Биҳишт аз ту бошад, пас чаро онро дар дастонат нагирифтӣ, балки зери по гузоштӣ? -Модар ки нисбат ба фарзанди азизи худ рахму шавкат ва мухаббати беканор дорад, чавоб гуфт: -Фарзанди азизам! - Онро дар замин гузоштам, то ин ки туро дар оғӯш гирам.