Шеърҳои ошики

Биё доруи захми синаи ман.
Висоли ту бувад чононаи ман.
Мухаббатро мачу аз калби хар кас.
Мухаббати ту дар дили девонаи ман.

Чуз гули руят набуям гул зи гулзори дигар,
Fайри ту манро набошад дилбаро ёри дигар.
Гар матои хуни ту рузе ба бозор оваранд,
Хамчу ман ёро намеёби харидори дигар

Мухаббат холию фардои умр аст,
Мухаббат шуриши дарьёи умр аст.
На хар савдогар ин чо суд ёбад,
Мухаббат чоноам савдои умр аст.

Гохе бехад шодам мекуни ту,
Гохе пас ноумедам мекуни ту.
Сари ман мерасад бар осмонхо,
Агар донам ки ёдам мекуни ту.

Ман дигар мафтуни чашми пурхуморат нестам.
Ман дигар он сода ёри бекарорат нестам.
Ман гадои куйи ту будам сангсорам карди.
Хам чу гадо дигар бидон дар рахгузорат нестам.

Бисозам чони худ курбони ишкат,
Ки шояд дафтари ишкам бихони.
Бигирям зор-зор пеши Худованд,
Ки он ёри маро бар ман расони.
Манам курбони ишки туям эй ёр,
Ту бояд ин хакикатро бидони.