Бидоди касри ишкамро ту барбод.
Намуди хонаи бегона обод.
Намедонам чаро ёдат кунам боз.
Ачаб расмест расми одамизод. |
Хурсанд шудам ки саломам доди.
Аз мехру мухаббатат паёмам доди.
Гуфти ки хамеша дар канорат бошам.
Афсус ки ту ваъдаи хомам доди. |
Ту, эй гам тарк кун, охир дили ман,
Намо равшан чароги манзили ман.
Ба дунёи пур аз макру фиребо,
Бидех як боварие дар дили ман. |
Фарёд хама сузу алам мегузарад,
Ин ашку гаму догу ситам мегузарад.
Садпора шуда калбаму бовар накуни,
Бо ёди ту умри ман ба гам мегузарад. |
Дилам харлахза дидори ту хохад,
Барору шоди дар кори ту хохад.
Факат хушбахтиатро хохам эй чон,
Шавад кур, онки озори ту хохад. |
Молу зари кас ба ту вафоят накунад,
Аз дасти ачал туро рахоят накунад.
Рузе, ки ачал гирад гиребони туро,
Сад дорую сад даво давоят накунад. |
Эй дил дигар масуз ки ёри ту ёри накард.
Мехр зи ишки ту чаро у дар хаёт чори накард.
Сарвате бо худ биёфту худ шитобит сёи у.
Бо хама дустдорихоят у боз вафодори накард. |
Биё бубин маро, дар чи азобам.
Аз рафтани ту ман, хонахаробам.
Гунохи ман чи буд, бар ман нагуфти.
Маро танхо гузоштию рафти. |
Нигохи ту ачаб дорад тарона,
Канорат оламе пур аз фасона.
Ба сар хохам давидан то ба суят,
Туро бинам агар боши равона. |
Биё, эй гул, ки бо ҳам ёр бошем,
Барои ҳамдигар ғамхор бошем.
Шабона гар ҳама дар хоб бошанд,
Ману ту то саҳар бедор бошем. |
Набошӣ дар барам сарсонам, эй гул,
Зи сӯзи дарду ғам бирёнам, эй гул.
Набошад гар шабе сайти ту гирён.
Ҳамон шаб то саҳар гирёнам, эй гул. |
Дилбаре дорам ки таъбаш аз хама нозуктар аст.
Аз гулу аз савсану аз барги гул нозуктараст.
Гуфтамаш як буса дех ё аз лабат ё аз дахон.
Гуфт ошик чашм дори бин кучош нозуктараст! |
Ситораи осумон шумурдум саду бист.
Ман азми сафар кардум ёрум бигирист.
Эй ёракичон сабаби гиряи ту чист.
Баъд аз рафтани ман ёраки дустдори ту кист. |
Ошики руи туям ошик ба дигар нестам,
Чуз туям бо хеч фарде чону чигар нестам.
Ин сухан бо дигаре харгиз нахохам гуфтан,
Гайри ту бо дигаре харгиз нахохам зистан. |
Бимон, эй ёри ҷон, дастат ба дастам,
Ки ман ёри вафодори ту ҳастам.
Ту боши он гули боғи умедам,
Ба ҷону дил туро ман мепарастам. |
Ба ман гуфти, ки хастам интизорат.
Магар бовар надори ту ба ёрат.
Бикун бовар, ки хастам интизорат.
Агар дустам надори ихтиёрат. |
Хушбахт манам, ки дилнавозам тушудӣ,
Ҳамқисмати ин роҳи дарозам тушудӣ.
Меболам аз ин бахти баландамдоим,
Зеро, ки фақат маҳрами розам тушудӣ. |
Ба сохил по ниходам гиря кардам.
Ба дарё дил кушодам гиря кардам.
Барои хасрати танхоиям не.
Туро аз даст бидодам гиря кардам. |
Ту гул ҳастӣ ба гулзори дили ман,
Ту ҳастӣ роҳи ҳалли мушкили ман.
Ту ҳастӣ шамъи сӯзони муҳаббат,
Ки равшан менамоӣ манзили ман. |
Дигар ман як садоямро бароят хайф медонам.
Сухан бисёр харфамро бароят хайф медонам.
Ту кадрамро надонисти бароям гашти бегона.
Дигар хато нигохамро бароят хайф медонам. |
Хар ки боши одами арзанда бош,
Гул барин бо чехраи пурханда бош,
Гарму равшан кун дили покизаро,
Оташе шав,нур шав,тобанда бош! |
Ба дарди ишқат одат мекунам ман,
Ба ҷабри ту қаноат мекунам ман.
Дили бераҳми пур аз кинаатро.
Ба меҳри худ табобат мекунам ман. |
Шави монанди ман аз ишк бемор.
Бо дарди ошики гарди гирифтор.
Наояд хоби ту шабхо бо чашмат.
Бигуй дар кучои ёри гамхор. |
|
