Дарёи дилам гаркаи хун
шуд зи гамат,
Дил аз кафаси сина берун
шуд зи гамат.
Бо дурии худ ранчу
азобам доди,
Ранги рухи ман зарду
загум шуд зи гамат. |
Биё, сад бор бӯсам аз лабонат,
Зи ҷони хеш бахшам ҷон ба ҷонат.
Чунон сӯзонамат бо сӯзи ишқам,
Ки сӯзад мағз мағзи устухонат. |
Ту гуфтӣ «мешавам ёри вафодор»,
Вале рози туро нашнидам, эй ёр.
Набинем якдигарро мо тамоман,
Чунин ишқи забонӣ бар кӣ даркор? |
Ёдат зи дилам дар ин шаби тор гузашт,
Чонам ба хаёлат аз таги дор гузашт.
Аммо чи кунам зи ишк ношукрии мо,
Бисёр гузашту кор аз кор гузашт. |
Мухаббатро ба дил, харчанд зебост.
Тавони, чо макун, азбас фиребост.
Диле, ки андар он бошад мухаббат.
Фигору хаставу бас ношикебост. |
Ту таъна мазан, ки ишқи ботил дорам.
Ман ошиқаму як ишқи комил дорам.
Харгиз натавонам ба ду кас дил додан.
Зеро ки даруни сина як дил дорам. |
Ба дил аз меҳри ту дигар наво нест,
Дили бишкастаро дигар даво нест.
Диле, ки худ саропо дард дорад.
Варо дарди дигар додан раво нест. |
Аз азобу фироки у нолахо кардам нашуд,
Гиря дар куи фирокаш бе садо кардам нашуд.
Аз набарди тири мижгонаш ба чонам захм зад,
Хуни дилро ман ба пояш чун хино кардам нашуд. |
Чи бад кардам фарёдам накарди,
Маро гам мекушад шодам накарди.
Ман аз дидан надорам хеч сери,
Ту магар сер хасти ёдам накарди. |
Бахор омад,ки ман шайдо бигардум.
Чу мохи дар лаби дарё бигардум.
Кабк дар куху оху дар биёбон,
Хама бо ёри худ ман бе ёр бигардум. |
Гам, ки дори гам махур гамхор пайдо мешавад.
Мехри ишкат пок бошад. ёр пайдо мешавад.
Гарчи рафт он булхавас хамчу ёри бевафо.
Дил, ки дори окибат дилдор пайдо мешавад. |
Манам ошик ба чашмони кашангат,
Ба чашмони кашанги сабза рангат.
Шикоят мекунам бар чамъи ёрон,
Ман аз бе мехри калби сангат. |
|
