Шеърҳои ошики

хамун гули кок шыдара быгир биёр ба чанозам,
Таёи сарам мон баргоша, мара да гур медозан.
Биги пора кун кафана, хохи туф кун да рум,
Ай вактеки чудо шудем то хозира хастам рахгум.

Чаро ёру хабиби ман нагарди,
Чаро бахту насиби ман нагарди.
Зи дарди ишки ту рузе бимирам,
Чаро рузе табиби ман нагарди.

Зи чону дил бeзорaм кaрди охир.
Бa дaрди ишк гирифторaм кaрди охир.
Шудaм шоин бa гирдоби гaриби.
Шaбу руз интизорaм кaрди охир.

Э духтараке муй худ ту шона куни.
Бо ёди худат ту мара девона куни.
Ман ошик,атам бар кучато мегузарум.
Кош рузе мара даъват ту бар хона куни.

Эй чон тугмаи остинат манам.
Сад ёра гири ёри нахустинат мана.
Сад ёра гири бакадри андозаи ман.
харгиз нарасад ба мехри якрузаи ман

Имшаб зи гами ту маро боз бедори,
Дар фикри мани эй гул ту хеч надори.
Ту хандакунон мегузари бо дили хушнуд,
Ман гирякунон менигарам оре надори.
Бо ишваву ноз суям назаре кун,
Гайри ишваву ноз дигар кор надори.
Дар болини бемор чонам ба лаб омад ,
Бемортар аз ман бемор надори.
Дар ишку чамолат чон додаст Амриддин,
Ошиктар аз ман дигаре зор надори!

Агар даъво куни, ки туро аз ёд бурдаам ман,
Бидон ки фаромуширо фаромуш кардаам.
Масти атри ёдат ҳама чо гаштаам ин ки,
Чун замоне чуръае аз лаби ту нуш кардаам.

Ей ёраки чон бевафои накуни,
Бо хар хору хас ошнои накуни.
То зиндаам ман туро намонам бар касе,
Бад аз сари ма ту донию дигар касе.

Лабонам бо лабонат ком дорад,
Чу барра майли шири хом дорад,
Лабонам бо лабат омухта карди,
Лаби омухта кай ором дорад!?

Ман бачаюу ту инкадар мефахри.
Эй духтар бидон ки ишк надорад бози.
Ману ту дигар намекунем чангу чудо.
Ман мераваму ту окибат месузи.

Дар аввал мархами реши дили афгори ман буди,
Надонистам,ки охир дар пайи озори ман буди.
Фаромушам макун гарчанд ёри дигарон гарди,
Маро хам ёд кун,ки рузи аввал ёри ман буди.

Диле дорам дили девона дорам,
Гами бисёр аз чонона дорам.
Барои он ки аз гамхо гурезам,
Ба дастам то сахар паймона дорам!

Ман ошиқи ту ҳастам, ту лек хабар надори,
Ба сўи ошиқи худ ними назар надори.
Ҳама ошиқон рафтанд ба сўи муроди дил,
Раҳме ба ҳоли ман кун, инсоф магар надори?

Хаму гули кок шудара быги биёр ба чанозам,
Тайи сарам мон баргоша, мара дар гур медозан.
Биги пора кун кафана, хохи туф кун дар рум.
Ай вактеки чудо шудем, то хозира хастам рахгум.